Fietsdag 6 Ingolstadt naar Bad Abbach

Jammer ik kan niemand bonuspunten geven op de vraag van gisteren. Voor het slapen moest ik het weten en ben zelf maar gaan zoeken. Ik had dit niet verwacht maar het was haver. Vanochtend terug naar het centrum van Ingolstadt waar we wat foto’s zouden schieten. Dat is maar gedeeltelijk gelukt. Heel veel panden stonden in de steigers. Ook met de weg waren ze op verschillende punten aan het breken. Hierdoor hadden we wat moeite om de juiste richting te vinden. Uiteindelijk wel gelukt. We moesten veel over gritwegen waardoor de fietsen er niet meer uit zien. Van oorsprong zijn ze zwart maar nu lichtgrijs. Myrthe en Milou hebben al toegezegd om tegen een kleine vergoeding ze na de vakantie voor ons schoon te maken. We hadden vanochtend al iets te eten ingeslagen bij een bakker. We kwamen door verschillende dorpjes maar die leken allemaal uitgestorven. Na 30 km maar in een parkje op een bankje iets genuttigd. Tot half twaalf was de zon er nog niet echt door gekomen maar na die tijd scheen hij weer volop. We kwamen langs veel hop velden. Bij 40 km begon de weg wat weer heuvelachtiger te worden. Het zweten kon weer beginnen. Bij km 50 was het weer bingo, we moesten een steile lange klim op met daarna een klein stukje dalen en meteen daarop een lange klim in het bos. Mijn lichaam schreeuwde flikker die fiets aan de kant maar mijn hersens zeiden je kan het, je kan het. Zoals zovaak wonnen de hersens. Na een heerlijke afdaling zagen we een McDonalds, niet onze favoriet, maar na 55 km en bijna lege bidons moet je wat. Zo’n ijskoude grote cola snel naar binnen gieten en een paar boeren doet je weer tot leven komen. Zo konden we de laatste 15 km wel weer aan. Vandaag toch 72 km gefietst waarbij we allebei het gevoel hadden dat we geen superbenen hadden maar bij aankomst waren we niet echt kapot. Jammer dat er uitgezonderd de Mac er geen horeca was tijdens dit stuk van de route. Onderweg een terrasje was wel fijn geweest. Morgen beter.