Risor - Arendal

Bij het wakker worden regende het. Het zag er herfstachtig uit. Toen we vertrokken miezerde het nog een beetje maar spoedig daarna werdt het droog. Ik moet zeggen op een paar uitzonderingen na, de weg liep minder steil dan de laatste dagen. De weg was kletsnat dus nog voorzichtiger afdalen was het motto. We gingen vrij veel door bebost gebied. Na een 25 km kwamen we aan in Tvedestrand een mooi plaatsje. Om kwart voor twaalf werden de kranen boven weer aangezet. Tijd voor onze lunchpauze alweer in een bushokje. Het zou tot aan het eind van deze tocht niet meer droog worden. Als je naar de laatste foto's kijkt, dan zie je het verschil met eerdere foto's met mooi weer. Dat verschil merk je ook op de fiets. In de stromende regen moet je toch wat, ik begon maar te zingen. Een toepasselijk liedje van de Vreemde Kostgangers:     Er valt harde harde regen op mijn kop. Snijdt dwars door mijn ziel en het houdt nooit op. Doorweekt tot op mijn kille huid. Harde harde regen, maar het maakt niet uit. Want ik ben op weg. En niets of niemand houdt me tegen. Geen mens geen dier. Geen wind of regen. Want ik ben op weg......                                                                                     Na 60 km kwamen we druipend aan in ons hotel in Arendal. We hebben uitzicht op het water. Door de regen hebben we weinig pauze gehouden, voor drieën waren we al gedoucht. Morgen zal het weer beter zijn, we zullen ervan genieten.