Dalen - Vradal

We hebben gisteravond heerlijk gegeten, het kostte wat maar het was top. Het was vanochtend al veel warmer als gisteren, na een paar kilometers fietsen, konden we voor het eerst de regenjassen uit doen. In het zonnetje over een zwart gravel pad was het fantastisch fietsen, wat een uitzichten en om de paar honderd meter kleine watervallen, zie ook de video's. Het ging niet vanzelf, heuvel op heuvel af, maar hier doen we het voor. Het pad eindigde na 15 km, we kwamen op een asfaltweg uit. Het ging meteen omhoog, van 92 meter hoogte naar 364 meter, en dat in 4 kilometer. Van bocht naar bocht, af en toe in zo'n bocht wat uit hijgen om wat op adem te komen. Als we naar beneden konden kijken, stonden we zelf versteld hoe snel je de hoogte in gaat. Dit gebeurde in de zon maar tegelijkertijd ook in een zacht regentje. Het was ook de eerste keer dat het zweet met druppels onder mijn helm vandaan kwamen. De afdaling viel wat tegen, regelmatig moest je weer een stukje omhoog. Na 22 km gingen we weer een gravelpad op, die de lengte van 22 km had. Dit pad liep niet echt, het zoog aan je banden, zelfs in de stukjes afdaling gingen we nog niet harder dan een km of 18. Er waren ook veel watersporen die dwars over de weg liepen, wat het fietsen best wel zwaar maakten. Na de inspanning van gisteren was dit best wel een pittige tocht. Met het weer hadden we redelijk mazzel, aan de natte weg te zien, reden we achter de buien aan. Alleen toen we Vradal binnen reden begon het weer te regenen. We moesten nog een goede kilometer naar het hotel, maar we besloten toch maar te schuilen. Dit bij een kerkje, daar ben je toch altijd welkom. Na dit buitje kwamen we in de zonneschijn aan.