Lunde - Porsgrunn

Gisterenavond is alles nog goedgekomen in ons verblijf. Vandaag begon het fietsen met licht glooiend naar beneden. We dachten al aan een lekker zondagsritje. We keken tegen een berg op en zagen een steil weggetje naar boven lopen, als we daar maar niet naar toe hoeven. Helaas dat moesten we wel. Het was weer vreselijk aanpoten, ik heb vandaag het nodige aangeroepen, van mamma mia tot weet ik niet wat. We kwamen uit bij een sluizencomplex waar we even later een niet te fietsen pad werden opgestuurd. Dit was bedoeld voor mooie uitzichten. Gelukkig bevestigden de routebordjes dat we goed zaten. Aan het eind van dit pad kwamen we bij de volgende sluis, nou dit werd een avontuur. Het pad eindigde op een rots, een halve meter lager lag het vervolg van het pad. Twee fietsen met bepakking naar beneden tillen viel al niet mee. We moesten naar de overkant over de sluisdeuren, kijk zelf maar naar de foto's dan zie je dat onze fietsen met bepakking hier nooit overheen konden. Alle tassen moesten eraf om aan de overkant te geraken. Ondertussen was er een boot in aantocht, dit konden we mooi meepakken. Zie video en foto's. Na de sluis moesten we meteen via een grasland steil omhoog het bos in. Een tegemoetkomend Noors stel kwam al lopend met de fiets het pad af. Als afdalen al niet lukt hoe moet dan omhoog, nou ook lopend. Gelukkig vertelden deze Noren die uit Ulefoss kwamen dat de komende weg alleen maar op en af ging en dat zij dat wel heel zwaar vonden. Natuurlijk over zo'n gravelweg die ook nog eens kapot was gereden door bomenkappers. We waren nog niet veel opgeschoten maar in Ulefoss toch maar even gestopt voor 2 flesjes appelsap. Het vervolg werd er ook niet beter op, de ene beklimming naar de andere. Op weer zo'n K klim kreeg ik een mokerslag te verwerken,  opeens kwam er iemand naast me fietsen en me vriendelijk groetend met hy. Toen ik omkeek zag ik een vrouw, die ik inschatte als zeker tachtig, wel met een E-Bike, maar toch krijgt je ego hierdoor wel een tikje. Even het gewoonlijke praatje gemaakt en toen weer verder. We hebben wel het snelheidsrecord van deze tocht verbroken, in een afdaling haalde Annette 53,4 en ik 58,6 km p/u. Het bleef zwaar deze dag, de tocht was 53 km en we hadden 1023 hoogtemeters verwerkt. Ik heb geen idee of dit wat over de zwaarte zegt maar we waren voor het eerst redelijk stuk bij aankomst in Porsgrunn. Misschien heeft iemand er meer verstand van, laat maar weten. Morgen het laatste stukje van de Telemark kanaal route en een stuk van de South Cust route.