Porsgrunn - Kragero

We begonnen met mooi zonnig weer aan onze dag. Het was wat puzzelen om de stad uit te komen, veel wegwerkzaamheden, maar met wat enkele vragen kwamen we eruit. Het ging goed tot aan Brevik, een redelijke havenstad. Er waren twee grote bruggen om aan de andere kant te komen, echter een brug was dicht ook door werkzaamheden. Keuze was niet moeilijk, een favoriet van Leo, een hoge hangbrug. Aan de andere kant ging het met de routebewijzing helemaal mis. Weg maar gevraagd, mevrouw stuurde ons misschien wel de juiste richting, maar op een gegeven moment liepen we weer vast. Bij een restaurant bij een supermarkt weer maar naar de weg gevraagd. Een dame en een heer wilden ons wel helpen, telefoons erbij, kwamen ze tot de conclusie dat er maar een mogelijkheid was, de autoweg E18. Of er ook gefietst mocht worden dat wisten ze niet. Dit nog even nagevraagd bij de serveerster, die wist dit niet maar ging dit vragen aan iemand uit de keuken. Die zei of dit mag dat weet ik niet maar er wordt wel op deze weg gefietst en hier in Noorwegen kijken we niet zo nauw. Toen we buiten kwamen was het begonnen met regenen, wij de E18 op, vrachtauto's moesten achter ons blijven hangen totdat er geen auto's van de andere kant kwamen. Voor ons erg bedreigend, zeg maar levensgevaarlijk. Bij de eerste mogelijkheid toch maar van de weg af en weer aan iemand de weg gevraagd. Helaas de enige mogelijkheid daar was de E18. Met knikkende knieën de weg weer op. Zie je het al voor je, in de stromende regen twee fietsers op een autoweg bergop rijdend met een snelheid van 8 km met daar achter een stoet auto's.  Bij de volgende mogelijkheid er gauw weer af. Op goed geluk maar een weg gekozen en tot onze verrassing kwamen we weer een routeaanwijzing tegen. Even een auto laten stoppen of we wel de goede kant uitgingen en dat was zo. Het was opgehouden met regenen, het hoosde. Annette stelde al voor dat zij de blog van vandaag ging schrijven, een hele korte " De Hel". Aangekomen in Valle zagen we bij een jachthaven wat winkels waaronder ook een restaurant. Hier gevraagd of we binnen mochten komen, dat mocht. Een meisje die ons de warme chocolademelk bracht wist niets van de omgeving, maar ze ging dit aan een collega vragen. Deze heer kwam met zijn telefoon al naar ons toe met uiteraard Google Maps. Dat hadden we zelf ook wel, maar beide konden we niet de afstand berekenen voor fietsers. Geschat werd zo'n 30 km. We hadden er al 42 km opzitten en de route zou 62 km zijn. Dus hadden we al 10 km omgefietst. Ik had buiten een bord zien hangen van een watertaxi, toen ik dat zei, reageerde de heer die ons hielp met wacht maar even, ik ga dit wel even vragen. Hij kwam terug met de mededeling dat de man van de taxi ons, twee personen en twee fietsen, wel voor 800 Noorse kronen naar Kragero wilden brengen. Misschien niet helemaal sportief maar wel een geschenk uit de hemel. Wij naar het loket van de watertaxi, een wild uitziend persoon vroeg ons wanneer we wilden vertrekken, wij natuurlijk meteen. Hij moest nog even een telefoontje plegen en zei toen we gaan. De fietsen aan boord gehesen, was wel een beetje een oude gammele boot. Voor vertrek was wel het verzoek om straks met contant geld te betalen. Een zwart ritje dus. Met brullende motor stuiterend het water op, je maakt wat mee in je vakantie. Kijk maar naar de video. We werden vlak bij ons hotel afgezet waarin we in het Nederlands werden verwelkomd. Morgen moeten we volgens de route eerst met een pont mee, een stukje fietsen en daarna weer een pont.